มาลี บูร์กินฟาโซ และ กานา ดินแดนบนฝั่งตะวันตกของทวีปแอฟริกาเหนือ  

“มาลี” ประเทศที่ไม่มีทางออกสู่ทะเลในแอฟริกาตะวันตกมีพรมแดนติดกับประเทศอื่นๆ 7 ประเทศ มีแม่น้ำไนเจอร์ และแม่น้ำเซเนกัล 

มีความยาว 1,700 กม. และ 800 กม. ตามลำดับไหลผ่านทางทิศใต้และตะวันออกของประเทศในขณะที่พื้นที่ภาคเหนือ คือทะเลทรายซาฮารา 

บริเวณแม่น้ำไนเจอร์และแม่น้ำซีนีกัลจึงมีความสำคัญต่อการดำรงชีวิตของผู้คนและกองคาราวานที่เดินทางสู่ทะเลเมดิเตอร์เรเนียนในอดีต

ตั้งแต่ยุคศตวรรษที่ 3-4 และเจริญรุ่งเรืองในยุคจักรวรรดิ์มาลีในศตวรรษที่ 13 โดยมีเมืองทิมบัคตูเป็นเมืองหลวง ซึ่งเป็นศูนย์กลางทางด้านศิลปะและศาสนา 

“บูร์กินาฟาโซ” เป็นประเทศหนึ่งในภูมิภาคแอฟริกาตะวันตกซึ่งเป็นประเทศที่ไม่มีทางออกสู่ทะเล มีอาณาเขตติดกับประเทศเพื่อนบ้านคือ ทางเหนือติดกับประเทศมาลี 

ตะวันออกติดกับประเทศไนเจอร์  ตะวันออกเฉียงใต้ติดกับประเทศเบนิน ทิศใต้ติดกับประเทศโตโกและ ประเทศกานา ทิศตะวันตกเฉียงใต้ติดกับประเทศโกตดิวัวร์ (หรือไอเวอรีโคสต์) 

ประเทศบูร์กินาฟาโซ มีชื่อเดิมว่าอัปเปอร์วอลตา และเปลี่ยนชื่อเป็นบูร์กินาฟาโซในวันที่ 4 สิงหาคม พ.ศ. 2527 

“กานา” เดิมรู้จักกันในนาม “Glod Coast” มีการค้นพบหลักฐานว่าพื้นที่ประเทศกานาเคยมีผู้อาศัยอยู่นับแต่สมัยยุคทองแดง 

ประชากรชาวกานาในปัจจุบันมาจากการอพยพของผู้คนจากถิ่นต่าง มารวมกัน โดยส่วนใหญ่ คือ เผ่าอาคันที่อพยพลงมาทางใต้เมื่อช่วงประมาณศตวรรษที่ 14 

และได้ตั้งอาณาจักรอชันติ (Ashanti Empire) ต่อมานักเดินเรื่องชาวยุโรป ซึ่งมีท้าวโปรตุเกส สเปน อังกฤษและฮอลันดาได้เข้ามาขุดทองในพื้นที่เมื่อปลายศตวรรษที่ 15 

และเรียกขานกันว่าท่าแห่งทองคำ